شیشه‌گری هنر شکل‌دادن به شیشه است. هنرمند در این هنر، ابتدا ماده شیشه را حرارت می‌دهد تا نرم و نیمه مایع شود. سپس به وسیلهٔ دستها یا ابزار مخصوص یا دمیدن اشکال زیبایی را با آن پدید می‌آورد. مواد اولیه‌ی مصرفی در شیشه گری، اگرچه متنوع است ولی به دو دسته مواد اصلی و مواد رنگی تقسیم می‌شود.

ماده‌ی اصلی تولید شیشه را «سنگ سیلیس» که به صورت پودر تهیه و پس از ذوب مصرف می‌شود و نیز شیشه خرده تشکیل می‌دهد. سایر مواد اولیه‌ی اصلی را سنگ آهک، کربنات دوسود، بوراکس، شوره، نیترات‌ها و برخی مواد قلیایی تشکیل می‌دهد.

رنگ‌های مصرفی در هنر شیشه گری را بیشتر اکسیدهای مختلف فلزی همچون اکسیدهای کبالت، مس، آهن، نمک‌های فلزی، گوگرد، کربن و … تشکیل می‌دهد که در واقع از عوامل مهم فزاینده زیبایی در شیشه به شمار می‌رود. مثلا رنگ آبی لاجوردی را از اکسید کبالت، رنگ زرشکی را از دی اکسید منگنز و رنگ قهوه‌ای را از ترکیب پیریت و گوگرد و زغال چوب به دست می‌آورند.

ابزار و وسایل کار در یک کارگاه شیشه گری را وسایلی ساده چون لوله دَم، سنگ کار، انبر، قاشق چوبی، قیچی، قالب تخته، تخته، تیغ و نیمکت ویژه‌ی شیشه گری (دستگاه) و نیز کوره‌های ذوب و گرم خانه تشکیل می‌هد. ساخت یک محصول شیشه‌ای را می‌توان مشتمل بر ۲۰ مرحله دانست که از برداشتن بار مذاب و تشکیل گوی اول آغاز و تا انتقال شیشه ساخته شده به واگیره و قرار دادن آن در گرم خانه ادامه می‌یابد. گفتنی است که شیشه‌ی ساخته شده به مدت حدود ۴۸ ساعت در گرم خانه بماند و آهسته آهسته سرد شود. درجه حرارت گرم خانه در این مرحله حدود ۵۰۰ درجه سانتی گراد است که آرام آرام تا میزان دمای محیط کاهش می‌یاید تا شیشه‌های ساخته شده دچار شک نشود، ترک برندارد و متلاشی نشود.